Zorgen om, zorgen voor, zorgen hebben en zorgen delen

Ik ben verpleegkundige in het Medisch Spectrum Twente. Het ziekenhuis van de prachtige nieuwbouw, van de bezuinigingen, het aangescherpte rookbeleid, maar ook van kwalitatief goede zorg. Althans, dat is waar ik me hard voor maak. Tuurlijk zijn alle randvoorwaarden erg belangrijk om goede patiëntenzorg te kunnen leveren. Zonder rendement geen kloppende begroting en zonder  gezonde cijfers is er straks uberhaupt geen patiëntenzorg meer. Die realiteit is er en ook ik heb mijn zorgen om deze realiteit. Gelukkig zijn er hoogopgeleide mensen die zich buigen over deze problematiek.  
 
Op de werkvloer weten we dat het vijf voor twaalf is. Ook bij ons komt het woord rendement vaak voorbij en het verpleegkundig meedenken is gewenst. Met de bewustwording van de zorgen van alle dag terug naar dat wat ik alle werkdagen doe:  Precies… zorgen voor! Dat is de kracht van elke verpleegkundige: Inspelen op de voorbijkomende situatie wat een beroep doet op je altijd aanwezige flexibiliteit en wat ervoor zorgt dat geen dag hetzelfde is. De kunst is om je humor toe te passen op een manier die elke patiënt in zijn of haar ellende kan waarderen. Dat vraagt creativiteit en opgewektheid, want lachen is een must en zorgt voor beterschap. Dat maakt verpleegkunde het mooiste vak wat er bestaat! 
 
Gaat humor en het beroep van verpleegkundige dan altijd prima samen? Nee, want wat zeg je tegen die man die je wekelijks terugziet, omdat de pijn onhoudbaar is of tegen de pasbevallen moeder die middels chemo aan het vechten is voor haar leven? Het leven is geen lachetje, maar soms een hard gelach. Toch kun je als verpleegkundige het verschil maken door stilzwijgend die arm om een schouder te leggen of juist hilarisch hard samen te lachen om galgenhumor. Voor mij zijn dit de momenten van voldoening die ik haal uit het zorgen voor waardoor ik veerkracht blijf houden en ik weer even weet waarom ik ook al weer 'pleeg ' ben geworden, voor de patiënt een momentje van verlichting, even alle ellende vergeten.  
 
Als schrijvende verpleegkundige deel ik mijn zorgen. Het zijn de zorgen op verschillende niveau's. Laten we vooral samen blijven zorgen: De mensen hoog in de piramide met het nemen van de juiste besluiten en ik in het zorgproces op de werkvloer. Dan alleen kunnen we het belangrijkste doel behalen: kwalitatief de beste zorg leveren aan onze patiënt.